అరచేతి వెన్నముద్దలా 'నీ ప్రేమ'ని చూసుకుంటున్నానని మురిసి పోయాను...
కంటిలోని కాంతిలా కాపాడుకుంటూ వస్తున్నానని సంబరపడిపోయాను..
సమయం గడుస్తుంటే.... స్థితి మారిపోయింది....
అరచేతి వేడిమికి వెన్న ఎపుడు కరిగిపోయిందో తెలియలేదు...
కంటిలోని కాంతి ఎపుడు అదృశ్యమైపోయిందో అర్థం కాలేదు..
ఆ కరుగుదల మొదలైన తొలిక్షణం ఎపుడో నీవైనా చెప్పవూ?
మాయమైన ఆ కాంతిపుంజం ఎక్కడుందో కాస్తంత వెదికిపెట్టవూ?
గడచిన సమయం మరల రాదని తెలుసు...
నీకు వింత అనిపించినా సరే...
కాలచక్రాన్ని వెనక్కి తిప్పే అసాధ్యమైన పనిని మొదలెట్టేసా!
నీ ప్రేమని మళ్ళీ పొందాలనే తపస్సు నేటినుంచే ఆరంభించేసా!